• pic by Judith de Vos

    Hoofddorp – Braamt

    Rondje Nederland gaat starten op 16 juli 2021. Daar zijn we allemaal druk voor aan het trainen en er moeten ook de nodige afspraken gemaakt worden. Dus, werd het idee geopperd om elkaar wat vaker te zien en wat is, behalve elkaar in het echt zien, een prima manier?
    Yes, een online vergadering.
    Zo kwam het dat op de eerste vergadering het voorstel kwam om samen een training/teambuilding te doen die helemaal in het teken van het rondje zou staan.
    Na een beetje sparren over en weer was het al snel duidelijk; We gaan van René zijn huis naar Frank zijn huis lopen in het format wat we ook gaan gebruiken tijdens het rondje, namelijk, lopen en fietsen. Gezien de avondklok zouden we om 05:00 uur beginnen zodat we omstreeks 18:00 uur bij Frank zouden zijn.
    Het stuk van Hoofddorp naar Braamt, ± 130km!!
    Een datum (zaterdag 15 mei 2021) werd gepland en we gingen weer gezellig verder met onze eigen trainingen, totdat we eind april samen kwamen om nieuwe groepsfoto’s te schieten.

    Na de foto’s werd het voorstel gedaan om om middernacht te starten zodat we een nacht zouden overslaan en konden kijken hoe het was om ’s nachts te lopen. Added value, om maar in business termen te spreken.
    Iedereen was akkoord en onze support crew (schatten van dames) was het er ook mee eens.
    Stempel erop, strikje er omheen en veel plezier de 15de !

    Dan was het eindelijk zo ver op 14 mei, laat in de avond. Iedereen zou nog wat slapen van te voren, maar gezien de activiteit in de appgroep, waren er maar weinig (lees: 0) die ook daadwerkelijk konden slapen. Tegen 23:00 uur waren we allemaal compleet en om stipt 0:00 uur startten we met Maarten en Ritchie als lopers en Frank, René en Paul op de fiets. Go-go eerste 5km!!
    In de eerste 5km liepen we al tegen de nodige problemen aan.
    De uitgezette route klopte niet en de wissel ging slecht. Gelukkig konden we er allemaal om lachen en na die eerste, slechte wissel, hadden we nog 25 wissels om beter te laten gaan.

    De kilometers verstreken en de wissels gingen subliem. Dat wil zeggen, de lopers konden de fietsers vloeiend aflossen zodat de rollen omgedraaid werden en we een vloeiende voortgang hadden van ongeveer 10km per uur.
    Toen we op ongeveer 25km waren (om ongeveer 2.30!), werden we vergezeld door Joost. Een ultra loper die van ons had gehoord via een van de diverse social media kanalen of de krant! Super gezellig, een loper er bij om ons te supporten, te voorzien van wat afleiding en natuurlijk, gezellige babbels. Verderop in Loerensloot werden we opgewacht door een man die keihard Eminem op een boombox aan had staan en nog verder door een met lampjes versierde dame die ons veel succes wenste en aangaf dat ze het super vinden dat we depressies onder de aandacht willen brengen. Wat geweldig om op deze manier support te krijgen van compleet onbekende mensen en dat dan ook nog eens midden in de nacht!
    Toen we tegen de 30km zaten, werden we door Ilse en Judith opgewacht voor bevoorrading en ze hadden een verrassing bij. Maarten, een andere loper, wilde ook een stuk meelopen.
    We vulden onze proviand snel aan, bedankten de dames voor de welkome hulp en vervolgden onze weg. Niet met z’n vijven, maar met z’n zevenen.
    De wissels bleven goed gaan. De aangehaakte heren Joost en Maarten bleven gezellig meelopen en het weer was goed. Toen Maarten afhaakte na een kilometer of 10 om weer om te keren naar huis, liepen we met z’n zessen verder. Het was Joost zijn idee om een kleine ultra aan te tikken en zich dan door zijn partner op te laten pikken. Het doel was Barneveld omdat hij daar nog gewerkt had.
    Paleis Soestdijk bij ochtendschemer

    We kwamen langs paleis Soestdijk, door het centrum van Amersfoort waar jongeren op straat ons aanmoedigden en niet snapten waarom je midden in de nacht zou gaan hardlopen en de kilometers asfalt en klinkers schoten onder onze voeten en banden door.

     

    Na een kilometer of 60 wachtte Taco ons op met geweldige bananenpannenkoeken, koffie, thee en soep. We pakten hier onze rust, genoten van de lekkernijen en vervolgden onze weg. Onderweg naar de helft! Bijna 65km in the pocket.

     

    Vlak voor Barneveld begon het goed te regenen, maar die bui stopte na ongeveer 30/45 minuten. Joost nam hier afscheid na 45+km op de teller en we waren weer met z’n vijven.
    De hele nacht hadden we gekletst en gegeind, maar, de kilometers begonnen zijn tol te eisen.
    Ritchie was zo verstandig geweest om, vanwege een blessure in zijn rug, te stoppen met hardlopen en alleen nog te gaan fietsen, waardoor de loop/fiets wissels voor de andere 4 frequenter werden. Niet leuk voor hem, maar wel de meest verstandige keuze.

    pic by Judith de Vos

     

    80km stond er op de teller en we kwamen, conform planning, om 9:00 uur op de Ginkelse heide. Super mooi om daar te mogen sporten en we wisten dat tussen de 85 en de 90km Ilse, Patricia en Judith ons zouden opwachten om opnieuw te bevoorraden. De wissels gingen nog steeds soepel, maar, de souplesse naar het lopen toe was er wel af bij een ieder.

     

    pic by Judith de Vos

    Nadat de dames ons bevoorraad hadden, vervolgden we weer snel onze weg want we wisten, over 20km zouden we in Westervoort op 110km nog een keer bevoorraad worden.

     

    De babbels werden ondertussen stukken minder en iedereen trok wat meer in zichzelf terug om de focus op de beweging te houden. We merkten ook dat de kilometers om de een of andere reden langer werden, of langer duurden, of, zat dat allemaal alleen in ons hoofd? Het tempo lag nog steeds hoog in de 5 min/km zoals we voor ogen hadden, dus het zal wel in ons hoofd gezeten hebben.

    Eindelijk kwamen we aan in Westervoort, waar we werden opgewacht door Sonja, Thea, Patricia,  Ilse en Bianca. Wederom voor de laatste stukjes proviand. De laatste loodjes. Het was moeilijk om weer op te starten en het aftellen van de wissels werd voor een ieder een mooi ijkpunt om het vol te houden.
    Nog 4 wissels en 22km te gaan. Nu spreken we af dat we 2 etappes van 6km doen en daarna 2 etappes van 5 om de spirit er in te houden.
    Nog 3 wissels en 16km te gaan.
    Shit.. Hier kunnen we niet door en we moeten omlopen. Anderhalve kilometer extra en de benen en billen doen al zo’n zeer.
    Nog 2 wissels en 12km te gaan. Dus, deze etappe wordt ook ongeveer 6km per koppel. Maarten en Paul lopen hier en Maarten zet zijn beste coaching bij om Paul het nog bij te laten houden. Dat helpt, want de laatste kilometer wordt veel te snel afgelegd, namelijk in 5:30. Voor hen zit het lopen er op en ze hoeven alleen nog maar te fietsen.
    Laatste wissel en nog 6km te gaan. Frank en René gaan lopen. Ritchie heeft ondertussen al 100km op de fietst gezeten en heeft een houten kont van het zadel en staat meer op de pedalen dan dat hij op het zadel zit. Frank en René lopen, soepel als hindes (niet) de laatste kilometers wanneer we 1km van huis nog een welkome regenbui over ons heen krijgen. Een beetje verkoeling en dat doet ons goed.

    pic by Judith de Vos

    De aankomst thuis is geweldig! De dames zijn er allemaal. Petra van de hersenstichting is er. Er is een lokale televisie omroep om alles te filmen en Naomi (6 jaar) heeft medailles voor ons gemaakt van chocolade centen. Dat laatste is heel belangrijk, want dan kunnen we ze lekker opeten.

    Het zit er op!!!

    133,7km op te teller, maar we zijn allen moe en voldaan en gaan genieten van een welverdiende douche en wat eten.
    16 juli, here we come!! We zijn er klaar voor!

     

  • Train as you fight

    Deze vrijdag rennen wij als training van Hoofddorp naar Braamt. 💥

    Niet geheel ontoevallig omdat er 2 baarden van het team in Hoofddorp wonen en een derde in het pittoreske Braamt.
    130km met z’n vijfen en we trainen zoals we vechten, in estafette vorm zullen er 2 rennen en 3 fietsen. (Ongeveer 50km per persoon lopen en 70 fietsen)

    We starten om 00.00 in het dorp en hopen rond 13.00 uur aan de bbq te zitten in het oosten.

    De lokale kranten hebben ons inmiddels opgemerkt en zoals zij al zeggen, wil je meelopen check dan even de route: ROUTE

    https://www.barneveldsekrant.nl/lokaal/maatschappelijk/683516/-baardmannen-passeren-barneveld-voor-het-goede-doel

    https://www.hilversumsdagblad.nl/regio/a1600-km-hardlopen-om-aandacht-te-vragen-voor-depressie

     

  • Werkdruk en sporten?


    Sporten is voor vele mensen een uitlaatklep om lekker te ontspannen, aan je lichaam en conditie te werken en voor sommige is het een passie. Sporten doe je in teamverband of individueel en hoeveel uren stop je erin om je doel te behalen. Sport je in teamverband , dan heb je vaak vaste trainingsavonden en wedstrijddagen. Sport je individueel dan kun je zelf je tijd indelen wat vaak wel een voordeel is. Maar wat nu als de werkdruk op je werk of door je bedrijf toeneemt wat dan?


    Over deze vraag wil ik jullie meenemen in mijn persoonlijke verhaal.
    Ik mag me hele leven al graag sporten, in mijn jeugd meer in teamverband maar later toch alleen nog maar individueel. Hardlopen is mijn passie en vanuit daar ben ik mijn grenzen gaan verleggen op crosscountry, OCR/ survival en trailrunning. Ook mag ik graag wielrennen en mountainbiken. Wil ik een beetje meekomen tijden de wedstrijden dan moet ik daar redelijk wat uurtjes instoppen zoals hardlooptraining, krachttraining en survivaltraining, dan zit ik toch al snel aan 4 avonden in de week. In 2019 kwam er een nieuwe doel bij in de vorm van Beards4life met het Rondje Nederland. Dit bracht mij dat ik anders moest gaan trainen dus meer op duurvermogen en minder op explosiviteit, wat betekend dat mijn trainingstijd van ca. 7 á 8 uur in de week moest gaan naar ruim daarboven. De avonden blijven redelijk gelijk maar de duur van die trainingsavonden werden verlengt.

    Ik ben eigenaar van een aannemersbedrijf die zijn omzet haalt uit het verbouwen en renoveren van woningen. Doordat het een eenmanszaak is werk ik overdag mee op de bouwplek en verzorg ik in de avonduren en of op zaterdag/zondag de administratie zoals calculeren, begrotingen maken, facturatie en de boekhouding. Gelukkig doet mijn vrouw Sonja een grote deel van de boekhouding wat mij dus een aantal uren tijd bespaard. De laatste jaar is er in onze sector een enorme toename wat natuurlijk geweldig is maar tevens ook problemen met zich mee brengt door een groot te kort aan vakmensen waardoor de werkdruk in kleine bedrijven in onze sector toeneemt. Dit betekent voor mij dat er steeds meer werk binnen komt, maar ook steeds meer aanvragen, dus ook meer avonduren op kantoor om offertes te maken en werkbezoeken in de avonduren. Dat is natuurlijk zeer goed voor het bedrijf maar kost ontzettend veel tijd buiten de normale werkuren om. Dit heeft natuurlijk gevolgen op mijn dagelijkse leven en moet ik keuzes gaan maken.


    Door deze werkdruk wordt mijn tijd om te gaan sporten vaak ontnomen omdat ik niet echt een vaste planning kan maken in me trainingsuren. Omdat sporten voor mij een zeer grote uitlaatklep is en voor ontspanning zorgt. Nu ik minder sport merk ik dat ik mij geestelijk anders voelt als voorheen. Ik betrap me erop dat ik veel nadenk over ”of ik nog wel kan presteren” hoe veel snelheid ben ik verloren, heb ik nog wel voldoende gripkracht, enz enz. dit maakt me soms vrij angstig om dat ik weet dat ik te weinig train. Ook voel ik me daardoor vaak schuldig naar mezelf toe, vooral als ik die spaarzame uurtjes die ik wel had kunnen gebruiken om even toch een loopje te doen niet benut omdat mij motivatie weg is. Natuurlijk speelt Covid19 ook een zeer grote rol betreffende de motivatie. Gelukkig komt ons Rondje Nederland dichterbij en dat motiveert me enigszins weer om toch door te gaan.
    Zijn er mensen die zich herkennen in mijn verhaal en hoe gaan jullie hiermee om?

    Met sportieve groet, Frank buiting

  • Openhartig interview met Krista

    René en Krista praten over hoe Krista door een ongeval tijdens een obstakel training (waarbij de constructie van een van de obstakels in elkaar stort en zij de boel over haar heen krijgt) in een rollercoaster van fysieke en mentale narigheid terechtkomt.

    Zij krijgt hierdoor te maken met depressiviteit.

  • Interview met Ingeborg

    René en Ingeborg hebben een wandeling gemaakt en tijdens deze wandeling hebben zij een openhartig gesprek over Ingeborg en haar verleden waarin depressie en een fietsongeluk een grote rol hebben gespeeld.

  • Nieuwe Datum: 16 juli 2021

    Van uitstel komt zeker geen afstel! Door het coronavirus en de daarop volgende anti-coronamaatregelen konden we ons Rondje Nederland in de zomer van 2020 niet laten doorgaan. Maar een nieuwe datum is geprikt en dus word Rondje Nederland in 2021 een feit!

  • Beards4Life trail door Ritchie!

    Zondag 28 juni gaat de boeken in als een gezelligesportieve dag waarop we een aantal mensen, allen met één ding gemeen, lieten kennismaken met elkaar.

    Trailen, is wat we allemaal tof vinden en met het goede doel van Beards4life op de voorgrond organiseerden we een trail in Braamt (Gelderland). Niet geheel onverwacht op deze plek aangezien Frank zijn achtertuin wordt opgeslokt door het prachtige Berghe bos.

    Deze bewuste ochtend starten er 2 afstanden, een 12km om 12.30 en de 24km om 11.00.

    Wij waren om 10:30 in de achtertuin van Frank om iedereen die zou lopen te ontmoeten. Sommige kenden elkaar al en bij andere duurde niet lang voordat er een gesprek en voorstelling plaatsvond. Iedereen klaar? Lets go. Veel plezier!!! Galmde het vanuit de voortuin van de achterblijvers en de groep van 19 man en vrouw was weg.

    Zand/grind weggetje, linksaf nog meer van dat. 1km ongeveer en toen de asfalt weg over het bos in. Bomen met lintjes vielen mij op en op de lintjes staat dat je moet uitkijken want er is een harig beestje genaamd processie rups en die schijnt een niet prettige haartje af te scheiden. Zolang we er niet tegenaan lopen zal die ons wel met rups uhh… rust laten dachten wij.

    Heerlijk was het en na een flink stuk door het wat vlakke bos met wat kleine pauzes kwamen wij met de groep aan in het iets minder vlakke deel van de tocht. 19Km op de teller dus wie maakt ons nog wat? Nou, Frank dus. Frank had de route gemaakt en dacht laat ik alle 500 hoogte meter in de laatste 5km stoppen. Het venijn zat hem in de rups, uhhh….. staart dus. Nondedju zeg wat was dat nog even aan poten maar na een aantal klimmetjes kwamen we toch echt bij de laatste afdaling en die leidde ons het bos uit en weer in de richting van het eindpunt dat zich wederom in de achtertuin van Frank bevond. Daar aangekomen zagen we allemaal blije hoofden van de achterblijvers maar ook natuurlijk van de 12km lopers die prachtige waren rondgeleid door René en Sven. René en Sven hoor ik u denken, ja Maarten was helaas ziek dus Sven moest 1 van de 2 van het olijke duo vervangen.

    De dames van Beards4life hadden inmiddels heerlijke BBQ versnaperingen gemaakt en opgewarmd zodat iedereen met een volle maag en een heerlijk drankje plaats kon nemen op een stoel. Even teken checken want in zon bos is de teek je ergste vijand dachten wij. Na een ferme inspectie  werden er een aantal aangetroffen en vakkundig verwijdert. Nu kon iedereen genieten van de rups, uhhh… rust die we verdient hadden.

    Iedereen die er was willen wij bedanken voor een mooie dag en ook bedankt voor jullie donatie.

    We gaan dit soort trails zeker herhalen alleen zal het ons ‘jeuken’ wanneer dat weer in Braamt is 😉

  • Back on track!

    Na maanden van niks kunnen organiseren en het moeten uitstellen van ons Rondje Nederland door de coronacrisis zijn we eind mei weer begonnen met het oppakken van gezamenlijke trainingen en kleinschalige events!

    En daarvoor zijn we tot twee maal toe naar de Achterhoek afgereisd, waar baardbroeder Frank allereerst een parcours uitgezet had voor de virtuele Strong Viking en twee weken later een mooie trail die we gingen voorlopen om als event te organiseren op 28 juni 2020.

    Virtual Strong Viking

    23 mei 2020 was de eerste van de Virtuele Strong Viking runs. Helaas nog geen echte, maar Frank had hem aardig benaderd door met het in zijn woonplaats Braamt gelegen Markant Outdoorcentrum te benaderen en te vragen of we hun obstakels voor een keer mochten gebruiken. Daarnaast had hij een parcours van 7 kilometer uitgezet door de Berghse bossen met lekker veel hoogtemeters, welke we 3 maal moesten afleggen. In elke ronde zaten vervolgens 16 obstakels van Markant Outdoor!

    Het was al weer even geleden dat we elkaar hadden gezien, dus het was tof om weer eens bij elkaar te zijn en gezamenlijk te sporten. Frank heeft een aardig grote tuin en dus kon iedereen ruim houden. En terwijl de vrouwen zich in de tuin vermaakten en de kinderen met de honden speelden gingen de baarden op pad. Eerst een ronde trailen door het bos, Hettenheuvel op en af, smalle paadjes, prachtig landschap, om na 7 kilometer bij de sloot achter het huis van Frank aan te komen. Lekker pootje baden door modder waar nooit iemand doorheen loopt, ja dat stinkt dan wel. Na 100 meter er weer uit, en de eerste obstakels over. Lekker in de apenhang, swing over, muurtjes, tractor banden, etc. Ja dat was voor de meeste van ons wel even geleden en zo een eerste ronde ging het nog wel ok, al liet de techniek hier en daar te wensen over.

    Ronde 2 en 3 gingen minder soepel. Het rennen hadden we wel lekker door getraind, maar de handen waren zacht geworden van het niks doen, en het uithoudingsvermogen van de onderarmen was ook gelimiteerd geraakt. Na 3 ronden lagen we dus alsnog best wel op apen gapen. Maar leuk was het wel!  Super gaaf om weer eens met elkaar modder te happen en om elkaars gestuntel te lachen. De eerste stappen waren weer gezet, op naar de volgende!

    Trail organiseren

    Omdat het toch echt wel erg mooi lopen is daar in de achterhoek, opperde Frank het idee om een trail uit te gaan zetten om weer eens wat geld op te kunnen halen voor ons doel, awereness voor depressie. Dat had met alle corona perikelen ook stil gelegen natuurlijk. Frank had al een mooi idee qua route, en wilde deze met de rest van het team lopen om te zien wat ieder er van vond. Na enige gespar via ZOOM werd besloten een trail van 12 en een van 24 te organiseren op zondag 28 juni.

    Op 7 juni kwamen we zo weer bij elkaar in Braamt om de route te gaan verkennen. De 24 dan, niet alle twee, want we dachten over de 24 toch al zo een 3 uur te gaan doen. Ritchie was er door wat nachtelijke onstuimigheden niet bij dit keer, en zo liepen we dus met 4 baarden door de bossen van Montferland. Frank had niks gelogen over de pracht van de route, want mooi is hij zeker. Leuke klimmetjes en afdalingen, een mooie los zand berg, vergezichten, prachtig bos etc. De route liep helemaal tot in Duitsland, waar we een stukje door de daar nog aanwezige loopgraven uit de eerste wereldoorlog renden. Met nog 3 kilometer te gaan leek iedereen er goed doorheen gekomen te zijn. Echter had Frank het leukste voor het laatst bewaard. Nog een paar keer goed klimmen en dalen, en de laatste restjes energie verdwenen als sneeuw voor de zon.

    Gelukkig waren er broodjes en een biertje toen we weer in Casa Buiting waren, dan ben je er snel weer bovenop. Met een beetje schaven nog hier en daar beloofd het een mooie trail te worden de 28e, dus als je kunt, zou ik zeker ook komen! Stuur dan even een berichtje naar ons via FB of Instagram of stuur een mailtje naar info@beardslife.nl