Alle baarden hebben een kort stukje geschreven over hun bevindingen tijdens de training in Schagen: 30 uur non-stop trainen met 300 km op de teller! 

Aldus René: Vrijdag ben ik al vroeg vertrokken om met Ritchie even de route voor te fietsen. Tijdens de eerste paar kilometer liep mijn voorband langzaam leeg dus de rest van het parkoers zo goed en kwaad het ging met de auto verkend.
Ik was de enige van de baarden met 3 diensten: een halve dienst vrijdag om 15:00uur, een hele dienst zaterdag om 3:00uur en later weer een halve dienst om 18:00uur.
Na alles op het basecamp klaargezet te hebben begonnen Maarten en ik precies om 15:00 met de monstertraining. Die 3 uurtjes vlogen voorbij mede door de gezellige medelopers die voor de nodige verbale afleiding zorgde. Om 18:00 klaar en het stokje overgedragen aan Sven. Voor mij tijd om even te douchen, sauna te pakken en lekker naar de Mac te gaan. Train4less is wat faciliteiten betreft een goede uitgangsbasis geweest.
Geprobeerd te slapen maar dat lukt dan dus niet. Wel veel met de ogen dicht gelegen want daar rust je ook van uit. Ongeveer 45 minuten geslapen en wakker geworden in een uitgestorven sportschool.
De start van de nightshift ging boven verwachting goed. Na lus 3 werd het allemaal wat kouder; zeker op de fiets! Ik had moeite met die temperaturen zodat ik me iets te warm ging aankleden voor het lopen. Daar kreeg ik best last van maar na wat aanpassingen ging het beter en heb ik de dienst goed kunnen afsluiten.
Zelfde ritueel: douchen, sauna en eten. (Dit keer iets gezonder, namelijk kwark met fruit)
Om de tijd wat te doden wat slaap ingehaald en gezellig geouwehoerd met de supportcrew.
Start dienst 3 ging wat lastiger; wat stijve benen maar die werden gelukkig iets soepeler naarmate de ronde vorderde. Lus 2 kostte mentaal wat kracht maar het einde was in zicht. Ik kreeg wel honger maar dacht de laatste lus nog wel te kunnen doen op een lege maag. Niet dus. 2 kilometer voor de wissel kreeg ik een hongerklop en daar meteen ingespeeld doordat ik een snicker van Frank kreeg. Die heeft mij de laatste 2K er doorheen geholpen en zijn we uiteindelijk op tijd en fysiek in orde gefinished.

De pluspunten:
– de support die mooi diensten ingevallen heeft en nog veel meer gedaan heeft!
– het plan wat we van tevoren bedacht hebben is haalbaar en goed uitgevoerd!
– geen pijntjes gehad; op wat stijve benen na!

Leerpunten:
– eten: niet denken dat die laatste 5K zonder eten kan.
– eerder acteren als weersomstandigheden veranderen.

Aldus Sven:

Mijn eerste shift begon om 18.00 uur en duurde tot 00.00 uur. Op zich de makkelijkste tijd want dat gaf mij 9 uur rust op een tijd dat ik normaal ook slaap. Ik loste René af en begon vol goede moed aan mijn rondjes. Langzaam lopen is niet echt mijn ding, en de rest van de groep maakte zich een beetje zorgen dat ik te hard zou lopen maar ik zat gelijk op een goed tempo, 6 minuten per kilometer, of 10 kilometer per uur. Als je het ritme eenmaal te pakken hebt is het goed vol te houden. Mijn collega Milan en zijn vriendin Laura waren langs gekomen om een stukje mee te rennen en fietsen en zo leerde ik gelijk wat van de omgeving, omdat Milan over elk stukje Schagen wel wat te vertellen had. Het ging lekker, en het eerst uur vloog voorbij. Ik haalde Milan over om nog een rondje mee te gaan, en zo was het tweede uur ook gezellig.

Vanwege het herstel van Maarten rende ik de eerste ronde samen met Sonja en Ilse en de tweede met Maarten, de derde rende ik weer met Sonja en Ilse. Toen was het tijd voor Ritchie om zijn entree te maken en begon het weer overnieuw. Het was donker, koud en nat, maar ook ontzettend leuk en gezellig. Tussen 1900 en 2200 rende Sebastiaan mee, maar daarna waren Ritchie en ik alleen. Tegen half 11 zaten we halverwege ronde twee en reed Ritchie vooruit om zich voor te bereiden op de wissel. Ik had wat problemen met mijn telefoon en besloot van de gelegenheid gebruik te maken deze al rennend na te kijken. Had ik beter niet kunnen doen want ik rende bijna de sloot in. De telefoon heeft moeten wachten tot ik klaar was om middernacht.

Klokslag 00.00 uur tikte Frank me af bij Train4less en zat mijn shift er op. Even lekker bijkomen in de sauna daar en om 01.00 uur nog even Ritchie en Frank aangemoedigd. Daarna mijn stretcher en slaapzak opgezocht om te trachten te slapen. Dit lukte maar moeizaam en dus stond ik om 07.00 uur nog moe op. Ik had maar 2 uur geslapen, maar wel 6 uur gelegen dus toch wat uitgerust.

Pakje wite boterhammen en wat fruit en koffie dan maar, en voor ik het wist was het 09.00 uur en mocht ik weer. Ik tikte René af en startte mijn eerste ronde weer met Sonja. Helaas hadden we gelijk weer regen maar het lopen ging beter dan verwacht. Paul rende vanaf 10.00 uur twee uur met ons mee en ook Maarten liep deze rondjes zelf. Om 12 uur loste Ritchie Maarten weer af en kon ik gaan aftellen. Mijn gezin was inmiddels gearriveerd, en de jongens renden de eerste kilometer met me mee, met Michelle op de fiets er naast. Nog maar 3 ronden. De tweede ronde fietste Michelle in zijn geheel mee, wat het natuurlijk extra tof maakte. Nog even een lekker hagelbuitje en een stevige wind, wat de benen op de fiets versneld deed afkoelen. Het afwisselend rennen en fietsen was toch wel zwaar zo met die kou. Om 1500 uur was ik als eerste van de baarden klaar met mijn rondjes. Moe, voldaan en trots op iedereen die dit mogelijk maakte en mee deed.

Aldus Ritchie:

Vrijdag 17 januari begon als een gewone werkdag om 08.00 op de sportschool maar was het verre van. Mensen helpen, schema’s uitleggen, aansturen en plannen totdat Rene binnen kwam en de zenuwen in mijn lijf op kwamen. Rene en ik gingen die dag om 12.00 de route van 30km verkennen om deze later op de dag te gaan lopen voor onze Beards4Life trainings ronde van 30 uur. Route goed gekeurd en we gingen van start om 15.00 uur met Maarten en Rene.

Ikzelf was om 21.00 uur aan de beurt en ik voelde me goed. Pang! En ik mocht weg. Mijn eerste 30K samen met mijn grote broer Sven die inmiddels aan zijn laatste 30 begonnen was. Het ging lekker maar de regen, wind en bij tijd snijdende kou zorgde voor wat zware omstandigheden. Inmiddels einde rondje 3 en dus werd Sven afgelost door Frank. Frank is steady en dat helpt mij enorm maar toch richting de 50K begon mijn emotie wat te schommelen en zat ik in een dalletje.  Gelukkig ging Ilse op de fiets mee 2 rondjes en bracht ze afleiding. Einde ronde 6 en ik was klaar om 03.00. Eiwitten, douchen, nog wat eten en slapen (2.5 uur ongeveer)

18 januari 09.00 opgestaan van ons iets wat harde ondergrond (de grond)en bij de rest in de lounge van de sportschool gevoegd om om 12.00 uur mijn tweede 60K te starten. Ik voelde me klote en dat heb ik kunnen oplossen door veel te eten. Alles op mijn pad heb ik vermaalt met mijn kiezen en voelde voor de start heerlijk. Pang voor de 2^de keer en ik was weg. Wederom de eerste 30 met big brother en de tweede 30K met Senior. Heerlijk gelopen en nog beter is dat mijn lijf goed voelt. Met dank aan mijn support Ilse goed gegeten en gedronken. Zo trots om te zien dat alle 5 de baarden hard trainen en zoveel effort erin stoppen zodat we dit tot een succes gemaakt hebben en Rondje Nederland gaan nailen. De dames van de support zijn onmisbaar is gebleken en het voelt zo goed dat zij ook volledig meegaan in het proces. Ook de mensen die meeliepen/fietste als support waren een goede kracht. Zoveel support en aandacht voor ons project zorgt ervoor dat ik nog meer gedreven ben om er nog meer uit te halen.

Bedankt!

Aldus Frank:

Vrijdagochtend om circa 14:00 uur kwamen Sonja en ik aan in Schagen bij sportcentrum Train4less. Na iedereen te hebben begroet  en een bak koffie was daar om 15:00 uur dan de start van onze 30 uur durende training.

René en Maarten beten de spits af en toen was het voor mijn wachten, wachten en wachten want ik ging me eerste sessie pas lopen om 0:00 uur. Om 23:30 was het zo ver, ik trok me kleding aan en maakte de rest van de spullen en rantsoen klaar voor de aankomende 6 uur training. Om 0:00 uur kwamen Ritchie en Sven eraan en had Sven zijn dienst erop zitten en nam ik zijn plek in, en wat schetsen me verbazing er liep zelfs iemand mee en dan ook nog 3 uur lang. Die 3 uur vlogen voorbij en ik voelde me goed ondanks het zeer late tijdstip.

Om 3:00 uur zat de shift van Ritchie er op en kwam René me vergezellen, in de eerste ronde liep er ook nog iemand mee maar in de 2^e en 3^e ronde niemand, en het was stil, doodstil, je hoorde af en toe wat vogels, die opgeschrikt werden door onze aanwezigheid maar voor de rest niets en het was gewoon genieten van het samen lopen/fietsen. De nacht vloog voorbij en na 6 uur lopen/fietsen was ik klaar en voelde me best nog goed.

Me 1^e shift zat erop en nu wachten tot 15:00 uur voor me 2^e en laatste shift. In deze periode wat proberen te slapen maar dat ging niet echt en door de toestroom van vele meelopers en bezoekers vloog de tijd voorbij en kon ik beginnen aan me 2 shift tot 21:00 uur. Ook deze liep geweldig en eindelijk kon ik Schagen bij daglicht bewonderen maar bij ingang van de laatste 3 uur moest de hoofdlamp weer aan.

De shift liep wonderbaarlijk goed, het enigste pijntje wat er was , was toch wel de zadel die je begon te voelen.

En dan is het bijna zover de laatste kilometer, je loop weer richting de sportcentrum en dan zie je en hoor je je teamleden want iedereen weet we ZIJN KLAAR.

30 uur lang hebben 5 baarden die afzonderlijk van elkaar trainen, dus iedereen op zijn eigen manier, daar samen met de vrouwen iets gedaan wat als een geoliede machine liep en waar iedereen zeer trots op mag zijn.

5 mannen,5 vrouwen dat is Beards4life

Groetjes Frank

Fotocredits: Mantis Photography